Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

Χοηφόροι


*
Διαπεραστικός,
ανατριχιαστικός ονειρομάντης του σπιτιού,
αναπνέοντας μίσος στον ύπνο του έβγαλε μεσονύχτια κραυγή φόβου,
πέφτοντας βαρύς από τα άδυτα στα γυναικεία δωμάτια.
Και οι κριτές των ονείρων αυτών με εγγύηση θεϊκή φώναξαν:
ότι οι νεκροί κάτω από τη γη οργισμένοι κατηγορούν και μισούν τους φονιάδες τους.


Έως 2 Δεκεμβρίου,Θέατρο του Νέου Κόσμου

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Το κορίτσι του λύκου



*

Ils étaient un peu serrés à l'arrière,ça leur fera du bien de se dégourdir les jambes.Je viens de les regarder dans le rétroviseur,ils forment un trio charmant,vraiment la fine équipe: un loup aux dents jaunes, un ange aux cheveux rouges et le gros,le gros imperturbable,coincé entre les deux,sifflotant un des airs de L'art de la fugue..


La fille du loup/Το κορίτσι του λύκου
Θέατρο του Νέου Κόσμου Ιανουάριος-Απρίλιος 2017 και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Φωτο. Δομνίκη Μητροπούλου

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Το κορίτσι του λύκου


*

..Όμως όταν αγαπιέσαι δε σε νοιάζει ο κόσμος,έχεις λιγότερη ανάγκη να περιφέρεσαι.Η μητέρα μου δεν πίστευε σ'αυτό τον κόσμο και σ'αυτό το σημείο είμαι σίγουρα κόρη της. Δεν πίστευε παρά μονάχα στον έρωτα και όταν πιστεύεις μόνο στον έρωτα δεν έχεις όρεξη για πρωινό ξύπνημα, μένεις κάτω απ'τα σεντόνια επειδή ο έρωτας είναι εκεί.Ή επειδή λείπει..



Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
φωτο.Ανδρονίκη Μητροπούλου


Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Το κορίτσι του λύκου


*

Το ξενοδοχείο είναι ήσυχο.Βρίσκομαι εδώ δεκαπέντε ημέρες τώρα.Από τις έξι έως τις εφτά η ώρα το πρωί,δρασκελίζω ένα λευκό παράθυρο,φεύγω κι επιστρέφω έχοντας φιλήσει το λύκο μου.Έχοντας εξασκήσει το πρωταρχικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου που ζει σ'αυτή τη γη,να εξαφανίζεται χωρίς να δίνει λογαριασμό για την εξαφάνισή του.


Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Φωτογραφία Ελίνα Γιουνανλή

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Το κορίτσι του λύκου


*

Δεν πιστεύω στο Θεό.Πιστεύω πως ό,τι συμβαίνει μας δίνεται στα χέρια μας από το Θεό στον οποίο δεν πιστεύω.Πιστεύω πως η υψηλότερη τέχνη είναι η τέχνη των αποστάσεων,πολύ κοντά καίγεσαι,πολύ μακριά παγώνεις.Πρέπει να μάθεις να βρίσκεις το ακριβές σημείο και να στέκεσαι εκεί.Κι αυτό δεν μπορείς να το μάθεις πάρα ιδίοις εξόδοις όπως όλα όσα μαθαίνεις αληθινά,πρέπει να πληρώσεις για να μάθεις.Αυτό είναι το πρώτο μάθημα των παιδικών μου χρόνων,έτσι έμαθα να διαβάζω την ώρα πάνω στο καντράν του ρολογιού.(..).. με την έλλειψη και τον πόνο μέσα μου,δεν μου αρέσει ο πόνος ποτέ δεν θα τον αγαπήσω αλλά οφείλω να αναγνωρίσω ότι είναι καλός δάσκαλος.Περνάμε αυτή τη ζωή σκοτώνοντας αυτούς που πλησιάζουμε και σκοτώνοντάς μας και αυτή με τη σειρά τους,το χάρισμα είναι να διασχίζεις όλους αυτούς τους θανάτους κρατώντας την ευφυΐα σου,τη χαρά και την τρυφερότητά σου,το χάρισμα είναι να είσαι στη ζωή ακόμα και νεκρός,σαν κάποιο πειραχτήρι πουλί μέσα στο καρβουνιασμένο δάσος.Θεέ μου που δεν είσαι κανένας δώσε μου κάθε μέρα το καθιερωμένο τραγούδι μου.Θεέ μου,που είσαι ένας κλόουν χαίρε,δε σε σκέφτομαι ποτέ,σκέφτομαι όλα τα άλλα.Έχω ήδη αρκετή δουλειά, αμήν.

Από 16 Ιανουαρίου 2017 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

φωτο.Βασίλης Αντωνόπουλος

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Monaksxá(a lonely planet)


*

Καθώς οι ανθρωποι που αγαπάς παύουν να σ' αγαπούν,καθώς πεθαίνουν,καθώς προχωρούν στη ζωή τους,καθώς τους χάνεις,καθώς χάνεις την ομορφιά σου,τη νιότη σου,καθώς ο κόσμος σε ξεχνά,καθώς συνειδητοποιείς την παροδικότητα σου,καθώς αρχίζεις να χάνεις ένα ένα τα χαρακτηριστικά σου,καθώς μαθαίνεις ότι δεν υπάρχει κανένας εκεί για να σε προσέχει, και ποτέ δεν υπήρξε, σκέφτεσαι μόνο την κίνηση - δεν προέρχεσαι από πουθενά, δεν πηγαίνεις πουθενά.Απλά κινείσαι, μετρώντας τα λεπτά.Τώρα είσαι εδώ στις 7:43. Τώρα είσαι εδώ στις 7:44. Τώρα.. 
δεν είσαι εδώ.


Η παράσταση Monaksxá(a lonely planet)παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 2016 σε σκηνοθεσία Ειρήνης Φαναριώτη.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Το κορίτσι του λύκου


*

Η ευτυχία δεν είναι μια νότα ξεχωριστή, είναι η χαρά όταν δύο νότες αναπηδούν η μία πάνω στην άλλη. Η δυστυχία είναι όταν αυτό το αναπήδημά τους το κοινό, ηχεί λάθος. Επειδή η νότα του ενός και εκείνη του άλλου δεν εναρμονίζονται. Η διαφορά η πιο τραγική ανάμεσα στους ανθρώπους βρίσκεται εκεί, σε κανένα άλλο σημείο: στους ρυθμούς τους.


Από 16 Ιανουαρίου 2017 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
Photo Angelica Aufrais/Le Bouquet Photography